jeden dzień z piekła ... a może szczęście że to nie niebo

"Ufać każdemu - szlachetnie, nie ufać nikomu - bezpiecznie." ~ przysłowie polskie

"obraz chwili"

zabierają się myśli za malowanie
tworzą marzenia o miłości 
wy znów wolicie w przemijaniu 
usadowić zwiędły fragment
jako sens cierpienia wśród was

więc jakie piękno stworzyć mają 
ci co chcą tylko życie polubić! 
                                                  Slawrys

         Często ludzie nie potrafią odnaleźć się w strukturach tej cywilizacji i jej podziałach. 

Pewnie nawet nie jest to ich wina; "przeznaczenie" jako forma wypełnienia "obowiązków" 

wobec społeczności jest pewnym sekretem i formą inicjacji. Zdarza się, że jako dzieci 

zostajemy wytypowani do przejścia wyznaczonej drogi ... nawet trzeba czuć się 

szczęśliwym i nobilitowanym! ale zaszczyt to wątpliwy tak jak i wątpliwa jest "kultura" współczesnej cywilizacji.  No! propaganda to i może jest  świetna w tej cywilizacji ...

"dobroci i miłości"... coś pozytywnego! dobra propaganda nigdy nie jest zła! Tyle hymnów pochwalnych dla tej "kultury masowej" na koniec wiersz jeszcze jako puenta:

"bardzo radosne jutro"

już czas otworzyć się na świat 
opowiadają ci co obok stoją
uśmiech sprzedając
za cenę radości 
własnej

dlaczego wciąż pamiętam 
że ufać nie warto 
zapłacisz łzami 
samotnością 
obcy

więc dlaczego co dzień rano 
nadzieja uśmiecha się 
że jest inny świat 
kiedyś nadejdzie 
może zdąży 

nim zasnę szczęśliwy na wieki 
bo było warto przeżyć 
i pokochać wiatr
niebo ziemię
marzenia
................Slawrys

zawsze tęsknisz za tym czego nie ma!

                                                      Znaleźć chwile piękna ... ogród! 
                                                       
                                               czasem zaczynam opowiadać o świecie
                                               tak o tym! nie uwierzysz!

                                               gdzie kwiaty witają nowy kolorowy dzień
                                               tak! Twoim uśmiechem! 

                                               nie odpłacają nam "oko za oko" nadobnie
                                               tylko! dają radość! 

                                               patrz ile kolorów szczęśliwych dookoła 
                                               są! tak pełne ciepła! 

                                               razem nucą melodie o rosie co rankiem
                                               ugasi! co uraczy pragnienie!

                                               malowania uczuć schowanych wśród
                                               piękna! zapachów miłości!

                                               jak dobrze że ten świat ogrodów istnieje! 
                                                                                                       SLAWRYS
                                   

                                             
       

wybór drogi jako wybór życia!

"najbardziej uczęszczaną drogą ... jest droga do żłobu" ~ Edward Tomenko

"iść inną drogą, marzenie"

czasem są drogi piękne tym
że nie trzeba prosić ludzi 
by kłody znaleźć 
pod nogami

jest i szczęście pod tym niebem
ukryte w kamienistej drodze
co dla stóp oparciem
i dla myśli

nie trzeba tam szukać zakrętów 
cel jest jeden taki prosty
poczuć szczęście
wędrując
                 Slawrys






        Jaki sens ma życie gdy będzie tylko wędrówka od jednego potknięcia
do drugiego - pewnie dla wielu żaden! Temu zaradziła cywilizacja
cierpienia. Zebrała trzodę w stado i dokonała podziału na tych 
co potrafią stać w pierwszym szeregu i walczyć o przetrwanie; i tych
co mają cierpieć. Taka naturalna selekcja w stadzie! Na szczęście
jest element przyrody potrafiący zaistnieć pomimo  tych struktur.
Są to nie skażone cywilizacją miejsca piękne tym co naturalne. 
Jako puenty do mojej oceny że droga przez mękę cywilizacji ma swoje
cudowne przystanki (gdy oderwiesz się od głównego nurtu)  użyje 
wiersza i ilustracji:

"na brzegu snu letniego"

uśmiechem pomalowałaś
brzegi naszych letnich dni
siedząc pod zieloną gałęzią
słuchamy kolorowej ciszy

z szumu wiech łowiąc 
melodię co tańczy 
z bryzą na wodzie

wpatrzeni w tu i teraz
odkrywamy co w pamięci
pominąć a co zostawić
                                 Slawrys

o bezsensie cierpienia w stadzie mend

 "przecież to nie cierpienie"

spójrz jaką doskonałość osiągnęli
to co kiedyś było dobrem
stało się
ususzonym kwiatem wspomnieniem
pięknem
zawartym w jednej łzie co jak rosa
odpłynęła
w taki świat marzeń gdzie kolce
wbijając się
nie zadają bólu a tylko przypominają

o świecie budowanym na krwi bliźnich
okupionym miłością tych co nie mogą
spotkać tamtych serc zagubionych
w obyczajach tworzonych by nigdy
cierpienie nie zanikło w przyszłości

teraz możemy wyobrażając sobie sen
obudzić się
pobiec wśród wrzawy tych co krwawią
chowając
własne rany i krople krwi co niczym łzy
zaschły tam
wtedy gdy ktoś ostrzegał że miłość
nie sięga dna
czasem tylko ją zepchną w przepaść
usłużni kaci

upadając pamiętaj że zepchnęli myśląc
że poprosisz o szansę wyparcia się
prawdziwy koniec jednak jest wtedy
gdy zostawisz po sobie to wspomnienie
aksamitnej róży co wolała zasnąć

sadyzm da się wytłumaczyć miłością ...!!!

"gdy...pustka uczuć wypełnia struktury społeczne, sadyści zaczynają usprawiedliwiać 
cierpienie swych ofiar ... miłością" ~Slawrys



"jest tyle dróg"

zbliżyła się do serca zima
każdego wieczoru przypominając
że nadzieja jest przeznaczona wiośnie

i tamtym uczuciom

bez zbytniego żalu świtem
rozpocząłem dzień od wytyczenia 
dwóch ścieżek życia co czyny powiodą

w tamte marzenia 

wiem że spotkają się kiedyś 
na chwile podadzą szorstką dłoń
choć krotką będzie to coś więcej niż

tamto cierpienie

potem zaleczone rany zaschną 
pójdziemy do kolorowego świata
gdzie nie ma dróg bo idzie się razem
                                          ....Slawrys

         Dziś nie warto patrzeć w przyszłość, nie dlatego by świat nagle
przestał istnieć. Cywilizacja cierpienia zaczyna swój opętańczy taniec,
taniec na krzywdzie swych ofiar. Wytłumaczą go miłością! nie wierzycie
to proszę:
" Każde głębsze uczucie prowadzi do cierpienia. Miłość bez cierpienia 
nie jest miłością" ~ (ks. J. Twardowski)
        Do tej pory zorganizowane grupy przestępcze bez zbędnej ideologii
dokonywały eksterminacji niewygodnych ludzi. Rozpętane wojny 
tłumaczono kołem historii i zagęszczeniem siedlisk! zwykłą chęcią
pokonania przeciwnika .. wszak potrzebni niewolnicy, tania siła robocza.
Teraz wbijając Ci nóż w plecy można powiedzieć:
- kocham Cie ... to dla Twojego dobra!

Nastąpił czas gdy miłość już nie da radości o poranku!
Nie zawołasz do wiatrów: przynosicie radość bo mam miłość w sercu!
Z łzami bólu i przekleństwem życia ..  doczekasz miłości ~ dobiją cie!
Kres uczuć - początek cierpienia - resztki marzeń i życia! 
......... po co cierpieć !!!   

a jeśli obudzisz czyjeś serce i zobaczysz uśmiech
może lepiej by to nie była miłość 
lepiej niech to będzie trochę szczęścia 
co nada kolejnym dniom sens .... a nie cierpieniu! .......