zapomnienie ... resztki życia!

narzucam sobie moratorium letnie na omawiania stadnego pożycia, w ramach 
pseudo-cywilizacji .. dlatego na ten okres tylko wiersze o tematyce
ciut lżejszej ... 
na wasze nieszczęście potrafię włączyć wyobraźnię i pisać
o tym co można marzyć - wbrew realiom... tyle marudzenia oto wersy dzisiejsze:

"igraszka letnia"                                                                                                

urlop od trosk nadchodzi                                                                                    

z letnim uśmiechem, 

tych chwil co kochają 

każde poranek, 

zapiszą się radością

poprzedniego wieczoru, 

a uzupełnią mrokiem,

jaki potrafi tylko rozświetlić

śmiech i pocałunek 

pożegnania 

potem,

tak zwyczajnie wiatr przypomni

wszystko co warte, 

gdy rozwieje każdy włos 

by ułożyć kilka uczuć,

na czynniki nie pierwsze

może drugie!

byleby nie ostatnie,

by codzienność była 

nie tylko wspomnieniem

ciepła, pocałunków, śmiechów!

stała się, częścią życia. 

                        ...©Slawrys...